[Pablo:] Vandaag begon net als gisteren met een fantastisch ontbijt waar verse wafels deel van uit maakten. Op onze auto was er een bekeuring, eigenlijk zoals verwacht (we hadden geen parkeerticket betaald, maar dat was ook niet mogelijk; Pap hoopt dat de bekeuring Amsterdam niet bereikt ...).
We zeiden de mooie stad Bergen gedag en gingen richting het Geirangerfjord, dat was het fjord dat we uiteindelijk wilden bekijken. Tijdens de lange rit kwam er geen einde aan de sprookjesachtige landschappen die blijkbaar de norm zijn in dit land, het was waanzinnig. Er zijn veel schitterende meren, en de bergen zijn gigantisch en imposant, bekleed met bomen en nog meer bomen; op een gegeven moment begrijp je niet meer hoe die bomen blijven groeien op nauwelijks meer dan ruwe rots.
In tegenstelling tot Nederland waar bijna alle streken volledig zijn geürbaniseerd en het moeilijk is om onbewoond land te vinden, is Noorwegen een land geregeerd door machtige, ruwe natuur die voor de mensen onaantastbaar lijkt. Soms zie je wel eens een huis of twee tussen de bergen, geïsoleerd van alle andere civilisatie en dan kun je vrijwel zeker aan nemen dat het leven van die mensen wel een constante strijd moet zijn tegen de forse natuur om hun heen.
Onderweg stopten we om een klein kerkhofje te bezoeken dat erg mooi bleek te zijn, met erg nette rijen graven naast elkaar. Het straalde een prettige soort van rust en vrede uit.
Onze volgende stop was het Noorse gletsjer museum. Aangeraden door de lonely planet gids, is dit een museum over de Jostedalsbreen gletsjer, de grootste gletsjer van Europa. Het hoogtepunt van het museum was een documentaire, die geprojecteerd werd op vijf doeken en je meenam in een helikopter die dicht over de gigantische ijsvlakte vloog. Je kon ook meekijken met een expeditie van vier mensen die omhoog gingen en de gletsjer onderzochten. De film was erg goed gemaakt en je kreeg een goede indruk van hoe de gletsjer eruit ziet zonder te lijden aan de waanzinnige kou die daarboven heerst. De rest van het museum was ook interessant maar niet echt spectaculair.
We reden nog meer richting het Geirangerfjord. Op voorstel van Pap stopten we even om in een warm (maar niet heus) meer te zwemmen. Hoewel het mij aan het begin veel moeite kostte ben ik er uiteindelijk in gegaan. Mijn duik duurde niet erg, volgens Pap een nano seconde, maar ik ging wel kopje onder en hij niet. Op het einde deed ik nog wat oefeningen.
We kwamen aan bij het Geirangerfjord waar een bed en breakfast zonder breakfast was dat een ruime kamer had met een eigen bed voor elk, en een waanzinnig uitzicht over het fjord, waar overigens wel mist hing. We wilden nog dineren maar het restaurant aan de overkant was dicht. We aten daarom twee koekjes, maar dat kwam goed uit, want we moeten echt oppassen in dit peperdure land.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten